W zeszłym tygodniu miałam okazję uczestniczyć w wyjątkowym warsztacie z Johnem P. Kotterem organizowanym przez HBR France w Paryżu. John to wielokrotnie nagradzany lider w dziedzinie biznesu i zarządzania, przedsiębiorca, inspirujący mówca i emerytowany profesor Harvard Business School. Warsztat był poświęcony budowaniu przedsiębiorstw, które są gotowe wykorzystać „wielkie szanse” biznesowe. Poniżej kilka ciekawych konceptów, które moim zdaniem świetnie opisują wyzwania liderów.
Według Johna to właśnie zdolność rozpoznawania i szybkiego wykorzystywania szans przy jednoczesnym unikaniu zagrożeń są kluczowymi kompetencjami, które pozwalają dzisiaj odnieść firmom sukces. Jak organizacje mogą zdobyć te umiejętności?
W początkowej fazie budowania przedsiębiorstwa jego struktury są sieciowe – przypominają układ słoneczny, gdzie wszelkie aktywności kręcą się wokół centralnego (dobrze zdefiniowanego) celu. Jednak wraz z rozwojem i dojrzewaniem firmy w naturalny sposób stają się one hierarchiczne – zyskują stabilność, tracąc przy tym na innowacyjności, spontaniczności i kreatywności. Model hierarchiczny bardzo mocno wspiera przewidywalność i powtarzalność biznesu, może też zrobić miejsce dla pewnych innowacji (o ile jest ustalona taka funkcja). Wielkim wyzwaniem nadal jednak pozostaje zwinność i szybkość wdrożenia, które są niezbędne w ultrakonkurencyjnym otoczeniu biznesowym.
Każda struktura ma swoje zalety, ale ani hierarchia, ani sieć nie stanowią idealnego modelu. Według Johna P. Kottera najlepszy do wykorzystywania „wielkich szans” jest model hybrydowy. Oto kilka fundamentalnych zagadnień poruszanych przez Kottera:
1. Hierarchie uniemożliwiają zmiany. Dzisiejsza zmiana wymaga elastyczności i zdolności adaptacyjnych – cech typowych dla sieci.
2. Sieci gwarantują zwinność i kreatywność, ale w dłuższej perspektywie nie są trwałe.
3. W systemie hybrydowym sieć jest odpowiedzialna za napędzanie innowacji i wykorzystywanie nowych możliwości strategicznych, podczas gdy hierarchia zapewnia struktury wspierające ciągłość sukcesu.
4. Zarządzanie nie jest przywództwem. Zarządzanie jest zorientowane na proces, przywództwo natomiast to wizjonerstwo. Oba są niezbędne do budowania sukcesu firmy.
5. Ludzie są najpotężniejszą siłą organizacji. Kluczowe jest stworzenie i utrzymanie poczucia pilności zmiany wśród pracowników. Zadaniem liderów jest odpowiednia komunikacja i inspirowanie do tego jak największej liczby osób.
6. Strategia jest dynamiczna – nieustannie ewoluuje, aby sprostać wymaganiom rynku.
Jeżeli zainteresowałam Was tym tematem, to polecam przeczytanie książek Johna P. Kottera lub artykułów opublikowanych na hbrp.pl
Jeśli sądzisz, że jesteś przygotowany, zastanów się: https://bit.ly/2QqXmmN
Zarządzanie to nie przywództwo: https://bit.ly/2wpICeS
P.S.
Artykuły te dla wszystkich czytelników są w pełni dostępne. ?
