Dzisiejszy post powstał na podstawie książki: “Nine Lies About Work: A Freethinking Leader’s Guide to the Real World”.
Nie ukrywam – do lektury zachęcił mnie tytuł (na marketera też działa marketing) i kilka odzyskanych godzin ze stana w korkach (#pracazdomu). Pomógł też fakt, że wydawcą jest Harvard Business School Publishing, a dla mnie to oczywisty znak jakości. Nie zawiodłam się dlatego też dzisiaj po krótce opiszę Wam o jakich to kłamstwach mówią autorzy.
Kultura firmy wpływa na utrzymanie pracowników.
Kultura firmy i jej wizerunek są ważne dla przyciągnięcia jak najlepszych kandydatów. Jednak po zatrudnieniu ludzi te rzeczy stają się znacznie mniej nieistotne. Dla pracowników o długim stażu pracy najważniejsza jest jakość ich codziennych doświadczeń w firmie lub zespole.
Planowanie jest niezbędne.
Planowanie jest powszechnie akceptowane jako istotna praktyka przywódcza. Jednak większość planów jest wysoce nieskuteczna. Dzieje się tak dlatego, że świat biznesu zmienia się bardzo szybko, więc w momencie gdy poświęcamy czas na analizowanie otoczenia i opracowanie planu – nasze pierwotne założenia mogą nie być już aktualne (szczególnie teraz przedsiębiorcy zmagający się z nową normalnością spowodowaną covid-19 mogą chyba wspólnie przyklasnąć temu „kłamstwu”).
Dlatego też według autorów lepszym podejściem jest koordynowanie działań swojego zespołu w czasie rzeczywistym (agile leadership?). Do wdrożenia tego podejścia konieczne jest jednak zbudowanie systemu, który konsekwentnie generuje wysokiej jakości dane, które mogą zasilać proces podejmowania codziennych decyzji.
Cele stymulują lepsze wyniki pracowników.
Wyznaczanie celów ma na stymulować pracowników do osiągania lepszych wyników. Jednak większość celów to sztywne, abstrakcyjne pomysły, które nie rozwijają się wraz z ludźmi, którzy je wyznaczają. Aby cel skutecznie kogoś zainspirował, musi mieć sens i być wyznaczany dobrowolnie.
Wyniki pracowników poprawią się, gdy liderzy przestaną mówić pracownikom co mają robić, a zaczną mówić dlaczego powinni realizować pewne zadania.
Najlepsi pracownicy pracują nad słabymi stronami.
Pracownicy, którzy są zachęcani do doskonalenia swoich mocnych stron są bardziej skuteczni niż ci, którzy starają się być dobrzy we wszystkim.
Jednak większość firm zachęca swoich pracowników do poprawiania swoich niedociągnięć do czasu, aż staną się kompetentni we wszystkich podstawowych obszarach. Prawda jest taka, że nie istnieje jedno uniwersalne podejście do osiągania doskonałych wyników. Pracownicy, którzy osiągają wyjątkowe wyniki, robią to wykorzystując swoje mocne strony i ignorując swoje słabości.
Niezbędna jest konstruktywna informacja zwrotna.
Pracownicy nie potrzebują informacji zwrotnej – potrzebują pozytywnej uwagi od swoich managerów. Dlatego też należy częściej świętować mocne strony członków swojego zespołu niż krytykować ich wady.
Liderzy powinni oceniać wyniki swoich pracowników.
Jedyne, co ludzie mogą dokładnie i rzetelnie ocenić, to ich własne doświadczenia i uczucia. Menedżerowie nie współpracują ze swoimi zespołami na tyle dobrze, aby w pełni zrozumieć ich wyniki. Badania pokazują, że sposób, w jaki menedżer ocenia pracownika, mówi więcej o jego wartościach, niż o rzeczywistych osiągnięciach pracownika. Choć ludzie mogą szczerze oceniać własne odczucia, to jednak z trudem przychodzi im trafnie ocenianie innych.
Niektórzy pracownicy mają większy potencjał niż inni.
Wiele firm stara się klasyfikować swoich pracowników jako osoby o „wysokim potencjale” lub „niskim potencjale”, aby mogli oni inwestować w osoby, które mają największe szanse na sukces. Autorzy podkreślają, że problem z tą logiką polega na tym, że ludzie nie mają skończonej ilości potencjału. Zamiast tego, badania pokazują, że każdy ma tę samą zdolność do uczenia się i rozwoju – objawia się ona po prostu w różny sposób. W związku z tym liderzy powinni pielęgnować zdolność swoich pracowników do nauki i rozwoju.
Równowaga między pracą a życiem prywatnym jest kluczem do szczęścia.
Dążenie do równowagi między pracą a życiem prywatnym opiera się na założeniu, że praca jest z natury zła, a życie jest zawsze dobre. Jednak zarówno w sytuacjach prywatnych jak i zawodowych możemy być narażeni na silny stres i być pochłonięci pewnymi problemami. Zamiast próbować budować równowagę poprzez wyznaczanie sztucznych granic lepiej jest skoncentrować się na pozytywnych aspektach swojej pracy i zmieniać narrację wewnętrzną dotyczącą zawodowych zobowiązań.
Przywództwo to zestaw przewidywalnych cech.
Powszechne jest błędne przekonanie, że wszyscy odnoszący sukcesy liderzy mają ten sam zestaw umiejętności. Prawda jest taka, że dobre umiejętności przywódcze nie są jednorodne – objawiają się w różny sposób u różnych ludzi.
Po lekturze naszła mnie refleksja, że faktycznie wiele artykułów zostało popełnionych, aby udowodnić te tezy i część z nich uważałam jak uniwersalne prawdy biznesowe. Bardzo spodobała mi się ta książka, bo pokazała inną perspektywę i jeszcze raz utwierdziła mnie, że należy kwestionować wiele założeń i dojść do swoich wniosków na drodze eksperymentowania. W tekście autorzy przedstawiają również strategie (opracowane w oparciu o badania i studia przypadków), które pomagają w pokonaniu tych przekonań oraz w zwiększeniu produktywności. Z całego serca: zachęcam do lektury!
